Prawo upadłosciowe i naprawcze

Ostatnie lata rozwoju gospodarczego w Niemczech są naznaczone dużą ilością upadłości osób fizycznych i prawnych. Ta niekorzystna tendencja wzmocniła znaczenie prawa upadłościowego.

Pod pojęciem prawa upadłościowego rozumie się normy prawne, które w przypadku grożącej lub już istniejącej niewypłacalności lub zadłużenia regulują proces upadłościowy, którego celem jest możliwie równe zaspokojenie wierzycieli.
Źródłem centralnym prawa upadłościowego jest rozporządzenie o upadłościach. Znajduje on zastosowanie dla wszystkich wniosków o stwierdzenie upadłości po 01.01.1999. W przeciwieństwie do poprzedzającego stanu prawnego, wszyscy wierzyciele są według nowych reguł równomierne postawieni. Tym samym ustawodawca miał nadzieje na stworzenie prawnego instrumentu, który byłby w stanie w przypadku ogłoszenia niewypłacalności otworzyć drogę do naprawy przedsiębiorstwa. Prawdopodobnie ta nadzieja nie została w pełni wypełniona.

Ustawa o upadłościach dotyczy zarówno niewypłacalnych osób fizycznych jak i prawnych. Dla konsumenta zastosowanie znajduje również ta ustawa, która reguluje przebieg upadłości konsumentów.